16 november 2010, dinsdag.
Met Richard afgesproken om weer eens een tripje te maken. Doel was Kortrijk.
Het weer in Rotterdam was schitterend en we waren erg hoopvol, toen we 's morgens op de club aankwamen. Maar... zoals altijd de weerberichten
kunnen aan alles een eind maken, en zo was het nu ook weer. De TAF's en METAR's die we opvroegen van de velden in de omgeving zagen er belabberd uit.
Weinig, te weinig zicht en lage wolken, niet voor ons om te vliegen.
Gewacht en gewacht of het misschien nog zou optrekken, maar nee hoor, het bleef stabiel. Plan dus gewijzigd in de enige mogelijkheid, Midden Zeeland.
Bij Hulst was het een mistgordijn en ook Seppe was dicht vanwege de mist. En naar het oosten van hetzelfde laken een pak, daar begon het al bij Gouda.
Maar evengoed niet getreurd, met de SVQ in gereedheid, zag het er hier toch magnifiek uit. Dat bleek ook wel toen we in de lucht zaten. Richard zou het eerste stuk
naar MZ vliegen. Na de take off rechts af naar Kijkduin om een paar plaatjes te maken van Richard zijn voetbalparadijs. Het uitzicht was formidabel.
Hierna ging het rechtstreeks naar MZ. Baan 09 was in gebruik, dus aanvliegen langs de camping. Zo stonden we een half uur na vertrek met een mooie landing op het zeelandse gras.
De rekening wordt ook in zeeland steeds pittiger, want om daar te landen moet je ruim 21 euri neerleggen. Dat doen we ( Richard) dan ook maar.
Op het terras is het heerlijk, geen wind wel zon. Een moorkop laten we lekker smaken en om 15.00 uur vertrekken we weer. Deze keer met z'n drieen, want Bob vliegt mee terug.
Hij heeft de SVN naar MZ gevlogen voor onderhoud. Ondertussen maak ik me zorgen want de baan is erg drassig en ook nog eens ingekort, zodat ik maar net
800 meter heb om met de Q weg te komen. We bespreken vooraf waar, welke snelheid op de klok moet staan, anders breken we de start af. We mogen ook niet aan het begin
van de baan starten omdat het daar echt te drassig is, dus vanaf de displaced threshold, spannend. Na de run up draai ik met zoveel mogelijk snelheid de baan op en
maak meteen mijn start roll eraanvast zodat we daar alvast wat gewonnen hebben. De snelheid loopt precies volgens wat we uitgedokterd hebben en we geraken netjes airborn op
20 % ( volgens Richard ) voor het baaneinde. Als we weer op 1300 voet zitten verbazen we ons over het zicht, fantastisch en we zien al snel de maasvlakte centrale liggen.
Ja, met de zon in de rug is het goed vliegen. We horen op de Atis dat Rotterdam nog steeds goed zicht heeft maar dat er lage wolken en mist wordt verwacht. Als dat in de Atis
wordt verteld, betekent dat dit binnen twee uur het geval is. We kiezen ervoor om via de officiele Wishkey arrival binnen te komen, en laten ons eerste plan om over de waterweg binnen te vliegen, varen.
We ondervinden geen problemen, en ook nu staan we weer na een half uur vliegen op het asfalt. Het was weer heel leuk.
|
Blik op het Rotterdamse platform
De voetbalvelden van 'Richard'
|
